Soorten koffiedrinkers: de eco-queen
Een klein kopje koffie kan de wereld in een betere planeet veranderen – of ze in absolute chaos storten. Het klinkt radicaal, maar is de dagelijkse realiteit voor de 'absoluut bewuste' onder de koffiedrinkers: de zogenaamde eco-queens.
Hier klopt toch iets niet. Deze dame staat al ruim 10 minuten voor het koffieschap in de bio supermarkt en bekijkt in alle rust een product na het andere. Terwijl de winkelmandjes van andere kopers langzaamaan vol raken, blijft zij bijna roerloos voor het schap staan. Met het gedreven doorzettingsvermogen van een slak vergelijkt ze tientallen koffiesoorten met elkaar, beperkt haar favorieten tot de top drie en vindt uiteindelijk, na een moeizame en langdurige kop-aan-kop-race de onbetwistbare, moreel loepzuivere winnaar. Volkomen tevreden met zichzelf en de wereld zweeft ze – het pakje koffie losjes in de kartonnen doos wippend – naar de kassa: de eco-queen.
Eerlijk is eerlijk, de kieskeurige eco-queen heeft het niet zo gemakkelijk als andere koffiedrinkers, bijvoorbeeld de zoetekauw. "Is die bio? Fairtrade? En stamt die uit een goede streek?" zijn slechts een paar van haar hardop uitgesproken gedachten vóór de bewuste slok uit het koffiekopje. Ze houdt zielsveel van koffie, maar haar strikte en tevens bewonderenswaardige ethos staat haar slechts een beperkte keuze aan koffie toe, waarvoor ze graag dieper in haar milieubeurs grijpt.
Daarbij valt op dat, hoe dieper zij in haar recyclebare beurs tast, hoe groter haar innerlijke strijdlust wordt en haar bereidheid tot ongevraagde, hartstochtelijk aanklagende uitspraken. Zij het op straat, in de tram of in het café om de hoek: ze haalt de nodige grondvesten voor haar argumentatie uit de door haar innig beminde labels. En dat zijn er nogal een paar.
"Is die bio?"
Voor de vleesgeworden (maar toch vaak veganistische) eco-queen is de biologische teelt een essentieel criterium. En praktisch onvermijdelijk bovendien. Immers, de spil waar bij haar boodschappen alles om draait, zijn de bio-supermarkten. Hier vindt ze niet alleen gecertificeerde biokoffie, maar ook allerlei andere bioproducten die, na zorgvuldige labelscanning, in haar kopje belanden. Sojamelk, kokosbloesemhoning of kurkuma geven haar gezonde koffie niet alleen morele, maar ook geproefde meerwaarde. Bij de vegetariërs onder de eco-queens belandt zo af en toe ook wel eens een stukje ghee of weideboter in de jutetas – als belangrijk ingrediënt voor de Bulletproof Coffee. Natuurlijk zelf gemaakt. Dat is immers de enige manier om zeker te weten 'wat erin zit'.
En als de koffie eens een keertje niet 'thuis gemaakt' is, is hij tenminste afkomstig van een hip café, meestal van een coffee-nerd. Deze bijzondere soortgenoten zijn wandelende koffie-lexicons en uiterst gefocust op transparantie. Zelfs op de meest gedetailleerde vragen van de eco-queen heeft hij een tevredenstellend antwoord. Eindelijk eens iemand die aandachtig luistert naar haar uitoeverende oraties.
Minder geduld heeft de eco-queen daarentegen voor de to-go-fractie in de koffie-wachtrij. Natuurlijk is het niet gedaan met alleen maar een verachtelijk optrekken van de neus. Streng wijst ze met haar vermanende vinger – het startsein voor een vlammende toespraak over ongestrafte waterverspilling op deze wereld.
"Krijg je die ook als Fairtrade?"
Omdat 'bio nog lang niet altijd bio is', zoekt de eco-queen nog naar andere overtuigende factoren. Bijvoorbeeld het Fairtrade-label. Want behalve van de natuur houdt ze natuurlijk van de mensen die zoveel harde arbeid in dit product hebben gestopt. Daarom investeert ze bij voorkeur in koffie die duurzaamheidsprojecten ondersteunt – bijvoorbeeld onze La Laguna uit Honduras.
Bij alle vriendelijkheid en openheid jegens de koffieboeren kijkt ze des te kritischer naar haar eigen cultuurkring. Dat geldt ook voor haar vrienden. Niet zelden oogst men spottende blikken van een bevriende eco-queen wanneer men verstrooid naar koffie met melk grijpt met, wat God moge verhoeden, industriesuiker en bovendien nog in een kartonnen bekertje! Al snel is opnieuw een onvermijdelijke discussie ontbrand die slechts één verliezer kent, jou. Een verbeten "denk toch eens aan de toekomst van je kleinkinderen" beëindigt de vaak uitzichtloze woordenwisseling.
"Hebt u ook Single Origins?"
Niet op de laatste plaats heeft het land van herkomst een grote betekenis voor de eco-queen. Ook al kan koffie in onze breedtegraden niet groeien – en dus nooit echt het criterium 'regionaal' vervullen – moet hij toch minstens uit een 'aanbouwgebied' stammen – of anders geformuleerd: een Single Origin zijn. Hoe minder afstand de ruwe koffie heeft afgelegd, hoe beter voor de aarde – en de eco-queen.
Ja, de eco-queen kan moeilijk zijn. Voor anderen, maar vaak ook voor zichzelf. En toch: als goede smaak en een goed geweten samenkomen, kunnen we alleen maar onze bewondering uitspreken – en in deemoed van haar leren.
De eco-queen
- Waaraan kun je haar herkennen? Aan haar 'to-go-beker' van bamboevezel en maïs.
- Wat zegt ze tegen jou? Je weet toch zeker wel wat je daar drinkt, of niet soms?
- Wat gebeurt er als jullie samen koffiedrinken? De slok melk in de koffie smaakt opeens een beetje raar.
- Wat kun je van haar leren? De cappuccino voor de verandering eens IN het café drinken.
- Hoe kun je het best met haar omgaan? Luisteren en gelijk geven – want ze heeft immers gelijk.